Na terenie Polski zachowało się około 2500 grodzisk (choć liczba ta zmienia się ze względu na coraz to nowsze odkrycia). Większość (ok. 1730) poddana jest ochronie prawnej na mocy wpisu do rejestru zabytków, jednak wiele niszczonych jest systematyczną orką, wybieraniem piasku. Grodziska wyróżniają się w terenie w formie widocznego do dziś obrysu wałów lub fosy, albo nasypu w postaci stożka. W większości są wyłączone spod użytku rolnego lub ich powierzchnia jest zalesiona.
Najpóźniej rozpoznanym grodziskiem słowiańskim w tym rejonie, a jednocześnie najbardziej związanym z Debrznem jest grodzisko nizinne w miejscowości Debrzno Wieś. Dotychczas nieznane badaczom grodzisko zostało odszukane w terenie przez Jerzego Kloskowskiego, wówczas kierownika Muzeum Ziemi Złotowskiej w Złotowie, po sugestiach jakich dostarczył mu jego brat Edmund Kloskowski, ówczesny kierownik Muzeum Miejskiego w Człuchowie, który przeanalizował mapy topograficzne rejonu Debrzna.
Wiercenia i sondaże, a także inne prace archeologiczne pozwoliły na sugestie, że grodzisko Dobrin było obiektem zbudowanym około połowy IX wieku, krótko i niezbyt intensywnie użytkowane do połowy X wieku.
